Maar dan laat ik teveel mensen buiten beschouwing, die bij het zelfstandig wonen toch zorg nodig hebben. Zo kwam ik tijdens een avond ‘durf te vragen’, georganiseerd door de Edese Uitdaging, een moeder tegen. Ze zocht zelfstandige woonruimte voor een groep jongeren met een beperking. Vrienden, die met enige hulp best buiten een instelling kunnen wonen en ook graag wat in de buurt willen doen. Ze had contact gezocht met een ontwikkelaar, maar dat werd allemaal wat te duur. Dan ben ik blij dat we als corporatie echt wat kunnen betekenen!

Na wat onderhandelen met de ontwikkelaar, ontwikkelen we nu samen een woning waar de jongeren alleen nog maar van hadden durven dromen. Een toevallige ontmoeting dus, die van wezenlijk belang is voor hun toekomst.

Mensen op ideeën brengen

Soms moet je door expliciet contact op te zoeken ook mensen op ideeën brengen, je zorgpartners in de regio bijvoorbeeld. Zo zagen we een mooi voorbeeld van een project in Barneveld, waar de stichting Timom 6 eengezinswoningen van een particulier huurt voor de opvang van minderjarige statushouders. Daarvan zijn 2 woningen verhuurd aan gewone gezinnen die een aanspreekpunt voor de jongeren zijn en waar zij voor gewone dagelijkse dingetjes terecht kunnen. Het hoeft dus niet altijd een corporatie te zijn, die een maatschappelijke taak invult, dat is mooi! Maar het zal wel steeds vaker een taak van een corporatie worden. Samen met zorginstellingen voor nieuwe woonvormen zorgen die invulling bieden aan een concept van zelfstandig wonen, met toch een beetje zorg als het nodig is.

 

Waarom zou je als je ouder wordt, het slechter moeten krijgen?

Dat is wat minder vanzelfsprekend als je het over ouderen hebt, die ook als ze hulpbehoevender worden, naar hun zin willen wonen. Waarom zou je als je ouder wordt, het slechter moeten krijgen? Je hebt al voldoende moeite met jezelf! Ook hier is een experiment met voorrang voor ouderen bij de toewijzing naar een woning , dichtbij een zorgpunt of voorzieningen, een uitkomst. Meer aandacht voor mensen die een beetje zorg nodig hebben is de komende jaren ook voor een corporatie een taak.

Luisterend oor kost niets

We kunnen als corporatie ook een belangrijke poort zijn naar kennis bij de gemeente of instellingen. Verwijzen dus. Mensen weten vaak niet waar ze moeten zijn, – voor de wmo bijvoorbeeld – en bellen dan maar Woonstede, of ze komen naar een bewonersavond met al hun vragen. Het bieden van een luisterend oor vraagt empathie en maar weinig geld. We kunnen heel goed kijken of mensen met een tweede toilet boven nog lang in hun oude huis kunnen blijven wonen, zonder dat het veel breekwerk kost. Of dat ze toch, gezien hun ziekte bijvoorbeeld, beter naar een andere woning kunnen. Daar hebben we de seniorenadviseur voor. Deze kijkt hoe een klant het best geholpen kan worden: met een extra trapleuning of een ander huis. Kijken vanuit het belang van de klant dus, in plaats van kijken vanuit de bril van een lange verhuisketen. Iedereen heeft recht op wonen naar zijn zin, hoe oud dan ook en onder elke omstandigheid. Dat zal in toenemende mate onze aandacht vragen. Niet alleen van de seniorenadviseur, maar ook van onze vaklieden.

Mogelijkheden bieden

We kunnen onder elke omstandigheid melden aan anderen wat ons opvalt, zodat die hulp kunnen bieden. Dat geldt bij vervuiling, verzamelwoede, dementie of intimidatie. Daar ‘hameren’ we op bij onze vaklieden. Je meldt een situatie niet omdat je die zelf niet aankunt, maar om anderen te waarschuwen. Zo kun je een mogelijkheid bieden aan mensen die daar zelf niet op komen. Het vervangen van gas door elektra is ook iets waar we mee starten, omdat de oudere groep mensen al de helft van onze huurders betreft. En je kunt een brand maar beter voorkomen! De omvang van die groep groeit en dus moeten we dat echt planmatig met snelheid aan gaan pakken en er geld voor reserveren. Ook voor een vervangend pannensetje wat mij betreft, want met alleen een aow of bijstandsuitkering kun je dat niet zo makkelijk aanschaffen.

Opgave voor de toekomst

Als we die signalerende rol niet serieus nemen, duurt het aanzienlijk langer voordat de mensen die hulp kunnen gebruiken die ook werkelijk krijgen. En dat kan tot onnodige brandjes leiden (letterlijk of figuurlijk). Meer aandacht voor die mensen die wel zelfstandig kunnen wonen, maar daar net (ieder op een andere manier) een beetje hulp bij nodig hebben. Dat is onze opgave voor de toekomst!

Wil je ook klaar zijn voor de uitdagingen van morgen?

Meld je ook aan voor:

• Het Landelijk Wonen en Zorg Congres 2017 (8 juni 2017)
• Leergang Wonen en Zorg – het wonen van morgen (start 19 september 2017)
• Training: Omgaan met kwetsbare huurders (23 maart of 19 december 2017)
• Training: Wonen en zorg (23 maart of 22 juni 2017)
• Webinar Wonen en Zorg – Nieuwe ouderen en de corporatie (4 april)