Waarom leveren grote, door de overheid geïnitieerde, infrastructurele projecten zoveel problemen op?

Maatschappelijk / 05 april 2018
Daan van de Loo
Daan van de Loo
Challenger, Public Challengers

Maak kennis met de Public Challengers: een netwerk met mensen die in de publieke sector een ‘challenge’ zien. Experts uit verschillende werkvelden die het gesprek met de systeemwereld aangaan, waarbij de bedoeling centraal staat. CorporatieNL heeft een aantal Challengers gevraagd hoe zij de belangrijkste doelstellingen binnen de sector ondersteunen.

Vorige week gaf Nico van der Linden tips wat je als corporatie tegen het klimaatprobleem kunt doen, vandaag is het de beurt aan financieel specialist Daan van de Loo. Van de Loo is werkzaam als Manager Finance & Control, Senior Business Consultant en Business Controller en gaat onderstaand in op de uitdagingen van de huidige publieke sector. In dit artikel gaat hij in op de gang van zaken bij de Uithoflijn in Utrecht: het vertrek van een gedeputeerde, opstappen van projectdirectie, vertragingen en de kostenoverschrijdingen.

Genoeg voorbeelden van probleemgevallen

Het beheersen van grote infrastructurele projecten, door overheid geïnitieerd, levert in de praktijk veel problemen op. Voorbeelden zijn er genoeg. De Hoek van Holland-lijn en de Uithoflijn zijn de meest recente voorbeelden. Steeds zijn de verwachtingen hoog, vaak door politiek geformuleerd; er wordt een stevig kader neergezet voor de beheersing van het project in termen van tijd, geld en kwaliteit. Daarbij is de projectorganisatie belast met de uitvoering en bewaking. En toch blijkt weer dat de realiteit anders is dan de uitgangspunten en verwachtingen van het project.

Het vertrek van de gedeputeerde bij de Provincie Utrecht en het ontslag van de project-directie bij de Uithoflijn vormen een dieptepunt in de realisering van dit ambitieuze project. Kennelijk lukt het niet om binnen vooraf gestelde kaders te werken. Politiek verantwoordelijken worden stelselmatig te laat geïnformeerd en moeten alle zeilen bijzetten om zich geloofwaardig te verantwoorden. De afstemming en communicatie binnen het overleg Provincie-Gemeente-Aannemer (BAM)- projectorganisatie is onvoldoende als we het artikel van NRC mogen geloven. Dat is niet goed. Er is onvoldoende vertrouwen tussen partijen en het verwachtingsmanagement voldoet niet. Er wordt niet mét elkaar gepraat.

Het is ook lastig om dit soort projecten, waarbij veel stakeholders betrokken zijn, goed te managen. Ik geloof dat oplossingen gevonden moeten worden in:

  • het creëren van onderling vertrouwen;
  • realistisch verwachtingsmanagement (geleerd hebben van eerdere projecten);
  • een goede en tijdige communicatie.

Krijgt de projectdirectie bij de Uithoflijn ontslag omdat ze er bij de aannemer (onrealistisch) kort op zitten?  Waarom gaat een aannemer buiten de projectdirectie om, naar de Provincie en Gemeente en daar pleiten voor uitstel? Bij onderling vertrouwen en een goede en tijdige communicatie zou dit toch geen probleem hoeven te zijn.

In welke richting moeten we denken voor een oplossing?

Breng bovenstaande elementen in het overleg ter sprake; zorg voor deskundige briefing over de stand van zaken, maak partijen verantwoordelijk voor acties en spreek ze op tijd aan. Brief eveneens politiek verantwoordelijken en vooral: vergeet niet op alle fronten goed te communiceren. Zorg voor openheid en wees realistisch.

Ga jij ​de​ ​uitdaging​ ​met​ ​mij aan?

Ik ben een Public Challenger, professional op hoger- en middenmanagementniveau en expert en autoriteit binnen mijn vakgebied. Mijn doel betreft enerzijds de realisatie van de belangrijkste doelstellingen binnen een organisatie, anderzijds wil ik bijdrage leveren aan het verbeteren van de publieke sector. Heb jij tijdelijk ondersteuning nodig? Ik ben benieuwd naar jouw specifieke opdracht!