Deze mismatch zagen wij onder andere terug bij een grootstedelijke woningcorporatie. In een specifieke wijk werd weinig geïnvesteerd in de openbare orde, waardoor de bewoners zich zeer onveilig voelden. Deze wijk was bij de woningcorporatie echter nog niet in beeld. De investering voor veiligheid ging daarentegen naar een wijk waar de bewoners lang niet zo ontevreden waren. Zou het niet mooi zijn als we deze zaken beter op elkaar af stemmen?
Waarom wordt de perceptie van de huurder niet meegenomen?
Harde waarden uit de systemen van woningcorporaties en gemeenten bepalen tegenwoordig nog steeds in grote mate de verbeteragenda. Waarom wordt hier nog niet standaard de perceptie van de huurder in meegenomen? Uit onderzoek onder ruim 10.000 sociale huurders blijkt dat men lang niet altijd tevreden is met de woning en de woonomgeving. Gemiddeld geeft men de buurt een 7,0. Natuurlijk bestaat de tevredenheid met een buurt uit meer dan alleen een totaalcijfer.
Onderstaand figuur geeft een inkijkje in de tevredenheid van sociale huurders met zowel de fysieke als de sociale aspecten van de woonomgeving. Als we dergelijke cijfers op buurt- of zelfs op complexniveau uitsplitsen, komen er grote verschillen bovendrijven. Deze uitkomsten bieden concrete handvatten voor het voeren van beleid en in het verlengde daarvan de keuze welke wijken of complexen bovenaan de verbeteragenda moeten staan.