Meer inspiratie en innovatie
Zonder uitzondering zijn alle woningcorporaties waar ik kom in meer of mindere mate bezig met een zoektocht naar innovatie en vernieuwing. Men zoekt naar een nieuw elan. Nieuwe energie. Meer inspiratie. Ander soort werken. Meer agile en scrum werken. Meer kort-cyclisch. Meer ruimte voor eigen verantwoordelijkheid bij de medewerkers. Ruimte om fouten te maken en ervan leren. Minder vergaderen. Meer met elkaar werken. Meer voor de klant betekenen. Digitaler werken. Slim werken. Elkaar meer inspireren in en met het werk. Maar ook gewoon anders werken. In netwerkteams. Zonder al te veel traditionele leiding. Maar meer zelforganiserende teams. En leuke dingen doen. Innoveren. Proberen. Kijken of we met nieuwe dingen kunnen komen. In kleine stapjes. Maar wel resultaten boeken. Laten zien wat je doet. Wat je kan. En dat je dingen kan doen. Kan bereiken.
We willen wel. Maar hebben we wel genoeg lef?
Het bijzondere is dat het toch lastig blijkt in de praktijk om die behoefte en de energie die ik voel te vertalen in een aanpak. Het is lastig om te innoveren of juist innovaties uit de markt sneller te adopteren. Ik merk toch een grote mate van terughoudendheid in het DOEN. Als er een knoop moet worden doorgehakt op dit gebied, dan vallen veel organisaties toch in de traditionele besluitvorming. Je kent het wel: we gaan een notitie schrijven voor de projectgroep. Als zij akkoord zijn, dan wordt het afgestemd met de klankbordgroep (wat het ook mag betekenen). Daarna leggen we het voor aan het DT/MT want zij gaan de komende maand een heisessie houden en kunnen ze het meenemen. En als ze akkoord gaan dan kunnen we beginnen met het uitwerken van de contouren van de eerste verkenning van het nieuwe werken. Halloooooo……..…ben je er nog? Je snapt mijn punt wel. Men wil graag maar is erg bang of terughoudend om het vervolgens te vertalen naar een executie. Omzetten in doen. Want alleen als je dingen doet krijg je dingen voor elkaar. Niet door over dingen eindeloos te praten en notities met diverse versies te schrijven. Houd daar alstublieft mee op!
Ga het gewoon DOEN!
Ik weet het niet. Maar op mij komt het over alsof je behoefte hebt om te willen leren zwemmen. Prima. Maar als het erop aankomt gaat alleen je grote teen in het water. Want tja, om nou helemaal nat te worden?
Woningcorporaties zijn soms als schepen in de haven. Ze zijn daar mooi om naar te kijken. Maar daar zijn ze niet voor gemaakt. Deze “schepen” zijn gemaakt om de wateren van de huisvesting te bevaren. En om in het segment waar mensen het lastig hebben de aller, aller, aller beste in te worden. Varen ook wanneer er een storm is. Steeds slimmer worden om de stormen te doorstaan. Leren. Innoveren. Slimmer navigeren. Betere schepen bouwen. Schepen van verschillende omvang en versnellingen bouwen. Maar wat we ook doen, we zijn onszelf, de maatschappij en niet in de laatste plaats onze huidige en toekomstige huurders verplicht om aan de frontlinie van de ontwikkelingen te blijven. Het maatschappelijk geld wat wij ter beschikking hebben dienen we slim, efficiënt, klantgericht en doelgericht te besteden. Door te innoveren doen we dat ook echt!
Haal je anker op en ga lekker varen. Ga lekker innoveren. Je komt er wel. Echt. Ga het gewoon doen!
