We vragen leden van CorporatieNL naar hun visie op wat een thuis voor iedereen betekent. Carin Westerbos is regisseur wonen en zorg bij Woonpartners Midden-Holland. Zij heeft een duidelijk beeld voor ogen.

Een thuis is iets anders dan een huis. Wat is volgens jouw organisatie een thuis?

Carin Westerbos: “Een thuis is een plek waar je jezelf kan zijn. Een plek die prettig, veilig en geborgen voelt. Een plek die past bij je levensfase en zonodig mee kan groeien als je woonbehoefte verandert.  Die ligt in een omgeving waar je herkend en erkend wordt, waar je zelfstandig kunt wonen en waar je die zelfstandigheid ook zo lang mogelijk kunt behouden.”

Wat zijn voor jouw corporatie de belangrijkste aandachtsgroepen en waarom?

Carin: “Iedereen die niet of moeilijk in zijn of haar eigen woonbehoefte kan voorzien. Dat kan zijn vanwege beperkte financiële middelen, beperkte zelfredzaamheid, fysieke of verstandelijke beperkingen of noodsituaties. Maar ook mensen die door bepaalde life events uit het lood zijn geslagen. Met een eigen plek om thuis te komen en met een stukje ondersteuning kunnen zij hun leven weer op de rit krijgen.”

Hoe helpen jullie deze mensen bij het zoeken van een thuis. Welke begeleiding bieden jullie?

Carin: “Reguliere woningzoekenden kunnen via het woonruimteverdeelsysteem van WoningNet digitaal op het woningaanbod reageren. Speciale aandachtsgroepen kunnen met urgentie reageren of worden direct bemiddeld naar passende woonruimte.
Verder staan we open voor en faciliteren initiatieven op het gebied van huisvesting van kwetsbare groepen. Dit kunnen vragen van professionele organisaties zijn, maar bijvoorbeeld ook van ouders van volwassen kinderen met een beperking die zich verenigen.”

Tegen welke problemen loop je daarbij op, en hoe kun je die oplossen?

Carin: “Problemen kunnen heel divers zijn. Niet iedereen is even digitaal vaardig of beheerst de Nederlandse taal voldoende. Dan is de hulp van familie en vrijwilligersorganisaties onontbeerlijk. Maar ook een stukje geduld en empathie van onze medewerkers.”

“Voor de categorie woningzoekenden die niet of onvoldoende zelfredzaam zijn, maken we afspraken met gemeente en zorgpartijen over woonbegeleiding. Dit leggen we vast in een driepartijen overeenkomst, inclusief vooraf geplande evaluatieafspraken.
Voor nieuwe statushouders binnen ons werkgebied verzorgen we workshops Wonen binnen het kader van de inburgering.”

Wat is er nodig om wonen, zorg en welzijn met elkaar te verbinden?

Carin: “Inzicht in kwantitatieve en kwalitatieve vragen die er liggen in het werkgebied. Je maatschappelijke functie en het gezamenlijk doel en belang voor ogen houden. Over de grenzen van je eigen werkveld heen kunnen kijken en vertrouwen hebben in je netwerkpartners. Je niet laten leiden door mitsen, maren en beperkende kaders, maar vooral in de actiestand gaan en af en toe risico’s durven nemen. Belangrijk daarbij is een gemeentebestuur dat hierin meegaat en indien nodig de regie neemt.” 

Hebben jullie een voorbeeld van een complex, wijk of anderszins wat voor jullie echt een thuis is?

Carin: “Een ouderencomplex in Gouda met 220 woningen. Er wonen vitale en zelfstandige ouderen, maar ook veel bewoners van hoge leeftijd of met een hulpvraag of beperking. Er zijn diverse algemene ruimtes zoals een recreatiezaal, klusruimte, sportruimte, bibliotheek en buitenruimte. Bewoners beheren deze ruimtes zelf, organiseren activiteiten, hebben een klusdienst, verzorgen maaltijden, leveren hand- en spandiensten en zijn bij elkaar betrokken. Bewoners voelen zich niet alleen verbonden met hun eigen huis, maar met de gehele woonomgeving en de mensen die daar wonen.”

 

Dit interview verschijnt tevens als artikel in het e-book Een thuis voor iedereen in 2030, dat alle leden van CorporatieNL ontvangen en dat beschikbaar komt in het ledenplatform.