Sociale bewogenheid

Huurders zijn geen klanten of consumenten, ze kopen geen product. En daarom is het aan corporaties om haar huurders ook zodanig te benoemen en behandelen. Ze zijn aangewezen op de sociale sector, hebben een laag inkomen en een soms lastig te vervullen woonwens. Het werk van corporaties heeft een inherente sociale bewogenheid; het idee dat ook mensen met een smalle beurs fijn en veilig kunnen wonen in een woning waar ze gelukkig kunnen worden.

Belangrijke vraag

Een belangrijke vraag is dan hoe woningzoekenden met een tevreden gevoel naar buiten lopen, ook als je ze niet direct een woning kan bieden. Het klinkt simpel, maar luister en wees eerlijk en zorg dat men zich gehoord voelt. Negen van de tien mensen die binnen komt lopen kun je (nog) geen woning aanbieden. Bied daarom een realistisch (toekomst)perspectief en kom met alternatieven, bijvoorbeeld een woning in een andere gemeente. Geef in ieder geval geen valse hoop en verkoop geen leugens.

Idealisme

Begrip, respect en tot een oplossing komen. Iedereen willen helpen. Dat klinkt nogal idealistisch, maar het is juist een inherente eigenschap van een corporatie; het idealisme om alles te doen wat je kunt doen.

Door fraude, crisis en andere zaken van de afgelopen jaren zijn corporaties heel financieel gestuurd geworden – een situatie waarin men uitgaat van de centen, en niet van de mensen waar je het allemaal voor doet. We moeten terug naar de tijd van het adagium dat de mensen er niet voor jou zijn, maar jij er bent voor de mensen.

Je kunt niet iedereen helpen, maar je moet je best doen. Altijd.

 

Dit artikel is geschreven door Benno Gruijters. Hij is verbonden aan CorporatieNL als adviseur, en houdt zich bezig met vraagstukken onder andere over corporate governance, vastgoed, wonen, en het implementeren van de nieuwe woningwet.